In afwachting van een eventuele nieuwe videoblog, schrijf ik nog eens een gewone ouderwetse blogpost.
Een paar weken geleden was ik in een euforische bui. De poorten van de villa van de Pfaffs blijven dicht en we kwamen te weten dat Amy Winehouse voor jaren niet meer op een podium zal staan. Vooral met dat laatste was ik erg blij. Eindelijk is het zangeresjes verdronken in haar eigen Wiskeyglas. En nee het kwam niet door de druk en nee, het kwam niet door haar manager. Madam heeft het allemaal aan zichzelf te danken.
Celebs die met niets doen het nieuws halen, ik moet er niet van weten. Amy kon nooit op veel krediet van mij rekenen. Wereldberoemd worden en dan de Zatte Rita van de muziekscene worden, ik dacht het niet kinneke.
Elke keer was het weer datzelfde beschonken liedje: Amy was stomdronken, ze gaat naar een afkickcentrum, ze gaat bezinnen op een eiland, ze neemt drugs en oh ja, ze gaat weer drinken om zich dan wéér te laten opnemen. Hoe belachelijk kun je jezelf nu eigenlijk maken?
Ik ben er me van bewust dat Wijnhuis in deze wereld nog fans rond lopen heeft, maar veel respect heeft het kind niet voor haar liefhebbers. Ladderzat op een podium kruipen, daar zaten we allemaal op te wachten… Ik snap dan ook niet dat er mensen zijn die het blijven opnemen voor haar. Amy is een zatte vogel voor de kat en daar kunnen we niets meer aan veranderen.
Één hitje had Amy volgens mij, ‘Rehab’. Als ze denkt dat ze het zich van permitteren om dan overal stomdronken op te duiken, heeft ze het mis. Rijg eerst was hits aan elkaar en drink je dan elke dag lazarus. Ik kan haar niet meer horen of zien.
Daarom dat ik ook blij was toen haar manager zei dat Amy voor jaren niet meer zal optreden. Hier heb ik lang zitten op wachten! Ik hoop nu dan ook dat de media deze zuipschuit voor goed laat vallen. De mensen willen niet meer weten waar en wanneer ze overgegeven heeft en in welke nachtwinkel ze haar zoveelste fles wodka gekocht heeft. Dan lees ik nog liever iets over het IQ van Jacky Lafon.
Op een zoveelste comeback van Amy Winehouse zeg ik net zoals Bart De Wever “neen”. Het is nu echt wel genoeg geweest.
Vaarwel Amy! Je kwam, zag en verdronk.
Beste Jasper van Biezen,
BeantwoordenVerwijderenAls jij eens een keertje goed geluisterd had naar haar beide CD's Frank en Back to Black dan zou je begrepen hebben waarom er nog steeds veel mensen zijn die het voor Amy Winehouse opnemen. Back to Black is namelijk een van de beste CD's van de laatste vijftig jaar. En als je geluisterd had naar Body and Soul, het duet dat ze samen met Tony Bennet opgenomen heeft zou je gzien en gehoord hebben dat ze zich nog verder ontwikkeld had. Ze had dezelfde grote kwaliteiten als Dinah Washington, Billie Holiday, Sarah Vaughan, Bessie Smith en Edith Piaf. Vervolgens iets over het aantal hits. Ten eerste sla je de plank totaal maar dan ook totaal mis als je zegt dat ze maar een hitje gemaakt heeft, namelijk Rehab. Hieruit blijkt dus dat je helemaal niets van Amy Winehouse weet; in 2008 had ze nog een wereldhit met Valerie. Het aantal hits van een muzikant heeft ook niets met de kwaliteit van de betreffende muzikant te maken. Dames als Beyoncé, Rihannah, Lady Gaga en Britney Spears moeten het voornamelijk van de lapdances en hun uitelijk hebben. Hun zangkwaliteiten zijn beduidend minder dan die van Amy Winhouse. En artiesten als Adele en Katy Perry, beiden trouwens vriendinnen c.q.schollgenoten van Amy Winehouse, zijn voor hun hits zeer aan haar schatplichtig. Er is trouwens nu iemand anders waarop je je gefrustreerde gifpijlen los kunt laten: Dionne Bromfield, het vijftienjarige petekind van Amy Winehouse, een supertalent dat al twee door de critici zeer goed ontvangen albums gemaakt heeft en die een grote toekomst voorspeld wordt. http://www.youtube.com/watch?v=_OFMkCeP6ok en http://www.youtube.com/watch?v=85cyFeoAJ-E