Vandaag is het één week geleden dat Miss België 2011 Justine De Jonckheere haar kroontje doorgaf aan een andere Belgische schone. Dit jaar kwam de verkiezing origineel in het nieuws. Voor de uitreiking was dat vooral omdat geen enkele nationale zender de vleeskeuring nog wou uitzenden. Tijdens de show gingen vooral de valpartijen van de meisjes, de vestimentaire problemen van één van de presentatrices en de gebrekkige spontaniteit over de tong. Na de show werd een stuntelige uitspraak over het homohuwelijk onze kersverse Miss België Laura Beyne (19) niet in dank afgenomen. Miss België frontvrouw Darline Devos hoopte na dit gala de grote televisiezenders weer over de streep te trekken om Miss België weer een plekje te gunnen in hun primetime. Zou het de dame gelukt zijn?
Ik voelde me als één van weinige Belgen die toch naar het gala keek. De onbekende en goed verstopte digitale zender LifeTV lag niet in mijn bereik. Ik moest dus tevreden zijn met de live internetstream van RTL. Wat ik daar zag was een show waar ik in normale omstandigheden zou bij weg zappen.
Dat de verkiezing dit jaar kleiner werd gehouden, kon je letterlijk nemen. Het podium was erg klein en sober qua presentatie. Gelukkig wist de uiteindelijk tweede eredame wat entertainment te brengen. Het kind ging onderuit op het gladde podium en ook presentatrice Veronique De Cock stond wankel op haar elegante benen. Ik bleef kijken.
Zoals gezegd werd Veronique De Cock weer van stal gehaald om het gala aan elkaar te praten. Dat deed ze samen met één of andere Waalse die het beste van zichzelf gaf. Het beste van jezelf geven, dat is iets wat ons Vero jammer genoeg te letterlijk nam. Ok, er keek waarschijnlijk geen kat naar het gala, een jurk dragen die je boezem niet ondersteunt is not done. Van de altijd zo elegante en mooie Veronique De Cock bleef niks meer over. De foto bovenaan deze blogpost toont aan hoe erg het gesteld was. Kijkers die toevalig – echt héél toevalig – voorbij zapten, dachten ongetwijfeld dat er een programma over de gevolgen van de PIP-borsten aan de gang was. De strijd tussen de borsten van Veronique De Cock en de jurk was ongezien met uiteindelijk die nipple slip als dieptepunt. Volgende keer toch eens ten rade gaan bij oermoeder Lesley-Ann Poppe denk ik dan.
We zouden ondertussen vergeten dat het om een galavond ging. De ‘gevreesde’ vragenronde kwam er aan en die was weer niet veel soeps. Niets spannends, niets flitsend. Gewoon saai en te ingestudeerd. Uiteindelijk mochten de kijkers thuis – welke kijkers? – en de jury beslissen wie het Miss België 2012 kroontje op haar hoofd mocht zetten.
Om de show aan geloofwaardigheid te helpen werd waarschijnlijk Barbara Gandolfi in de jury gezet. Deze wulpse zakenvrouw zou al jaren de bejaarde acteur Jean-Paul Belmondo financieel pluimen. Ook ex-Miss België Ellen Petri en één of andere foute playboy fotograaf mochten aan de fancy jurytafel zitten.
Voorzitster Darline Devos mocht naar goede gewoonte de winnares bekend maken. Haar taak van voorzitster nam ze erg serieus op want de dame had net zoals voorzitter Balthazar Boma haar beste gordijnen aangetrokken om naar het gala te komen. My Gucci, wat mis ik Cécile Müller op zo’n momenten. Samen met haar speciale tongval kroonde Darline Laura Beyne tot de nieuwe Miss België / Miss Belgique. Applaus graag.
Uiteindelijk kan ik concluderen dat deze show iets weg had van de legendarische ‘Pak De Poen Show’. Ook hier liepen heel wat dingen mis en het humorgehalte steeg er alleen maar bij. De borsten van Veronique De Cock vulden letterlijk en figuurlijk heel de show.
Ik gok dat de boekhouders van de VRT, VTM en VT4 wijselijk zullen adviseren om het gala nog een tijdje bij LifeTV te laten zitten. Zo komt die zender ook eens in het nieuws en hoe! De show heeft nog altijd geen meerwaarde en er is nog veel werk aan de winkel. Binnen het Miss België comité denken ze er nu over na om van de verkiezing een soort ‘Idool’ te maken. Elke week valt er één wicht af en uiteindelijk wint de verkeerde en de tweede wordt de nieuwe Goedele Liekens.
Tot volgend jaar, dames!
Komt die film van de uitgemolken reeks F.C. De Kampioenen er nu of niet? Dat en hoeveel keer Xavier écht ladderzat aan die rotte toog van Pascale heeft gehangen, vraagt half Vlaanderen zich af.
De officiële plannen werden enkele jaren geleden van tafel geveegd omdat de acteurs niet tevreden waren met het scenario. Alsof wij tevreden waren met de scenario’s van de laatste 5 reeksen? De VRT trok toen de stekker uit het caféploegje. Geen film en thank god, de reeks werd ook opgedoekt.
Op oudejaarsavond duwde Eén nog eens de allerlaatste aflevering door onze met kalkoengevulde strot en nu pakte een krant uit met het heugelijke nieuws dat er nu toch een overeenkomst zou zijn voor een film.
In een interview dat ik enkele weken geleden terug had met Herman – Marc in de reeks – Verbruggen was hij heel optimistisch. De film zou er komen en het feit dat het café van Pascal en het broebelbad van meneer Boma om het stort lagen te rotten, kon zijn pret niet bederven. Ik paste voor het geven van enige commentaar.
De woordvoeder van de VRT nuanceerde dat door te tweeten dat er gesprekken lopen maar dat er nog niks werd beslist. Dat zie ik nu als een lichtpunt. Want willen we eigenlijk wel een langspeelfilm van een reeks, inclusief bepaalde acteurs, wiens houdbaarheidsdatum al jaren lang verschreden is? Ik dacht het niet!
Een langspeelfilm maken van een reeks is niet gemakkelijk. Vraag dat maar aan de makers van de Sex & The City-films. Ik zie het de kranten al schrijven: “Film F.C. De Kampioenen verrast niet.” Een misverstand, een paar onzedige moppen van Boma, Pascal die met haar hand aan de kraag van haar lelijke blouse komt, Carmen die klaagt dat Xavier te veel drinkt, Fernand die hen saboteert en Doortje die vraagt wanneer ze gaat trouwen. Voila, we zijn rond. Meer kan zo’n film niet opleveren.
Waarom zouden we dan wel moeten uitkijken naar de film? “Omdat DDT misschien weer gaat meespelen?”. Sorry, maar de magie die DDT en de bende van De Kampioenen samen hadden, is ze groot als het haar van Den John. Met andere woorden: het is er gewoon niet meer, daar was DDT’s comebackaflevering het beste bewijs van.
Ik heb deze blogpost niet geschreven om mijn gal te spuwen op F.C. De Kampioenen. Dat lijkt misschien zo, maar dat is niet mijn bedoeling. Ik wil gewoon maar zeggen dat die film geen goed idee is. De reeks heeft als bij wonder nog duizenden fans. Ik zou hen één ding willen vragen: zet je tv van ’s morgens tot ’s avonds op Eén. De kans dat er een aflevering de revue passeert, is zo groot als Zatte Rita die een fles porto leeg zabbert. Uiteindelijk zijn er nog de talrijke dvdboxen in alle geuren en kleuren.
Zal ’t gaan, ja?
