Is it okay to be gay?

Ik heb lang getwijfeld of ik deze blogpost wel zou schrijven. Mijn blog is hier uiteindelijk om jullie te vertellen over de escapades van Britney Spears en over de wereldschokkende verhalen van J. Lafon. Maar uiteindelijk doe ik het toch! Na wat er recent allemaal gebeurd is, wil ik eventjes iets kwijt. Ik vraag me namelijk steeds vaker af: “Is it okay to be gay?”

Voor mij is het zeker okay en ik ben niet de enige die zo denkt, maar de laatste tijd vang ik toch verontrustende berichten op. Vandaag stond het verhaal van de homoseksueel die in Brussel in elkaar geslagen werd, centraal in het nieuws. Maar het was niet de eerste keer dat ik zo iets hoorde. Ik zag er al een televisiereportage over en ik las er al een artikel over in een magazine. Waar gaan we in hemelsnaam naar toe? Mogen wij niet meer zijn, wie we willen zijn?


Ik maak het zelf ook mee: ik wandel aan het station van Mechelen en ik krijg stomme verwijten naar mijn hoofd, verbale agressie noemen ze dat dan. Het is op den duur al een gewoonte geworden. ik moet elke maand wel zo’n dingen horen. Maar de laatste tijd komt het meer en meer voor! 2 keer op de trein en al 2 keer aan het station. Ik ben zeker niet alleen. Maar moet ik hier nu voor naar de politie stappen? Je ne sais pas.


Tot nu toe ben ik natuurlijk blij dat het bij verbale verwijten blijft. Oh God, ik mag er niet aan denken dat ik fysiek zou worden aangevallen omwille van mijn geaardheid. Maar misschien moet ik er wel rekening mee houden. Vandaag was het de man in Brussel, morgen kan ik het zijn of iemand anders. Beangstigend, niet? Voor mij alle sinds wel. Soms voel ik me echt niet veilig in mijn eentje. Dat zou echt niet mogen in een Westers en modern land als België.


Maar laat ik het nu heel even hebben over de ‘daders’. Vaak gaat het over allochtone jongeren. Ik heb meestal niks tegen allochtonen. Maar als je in een Westers land komt wonen, moet je je aanpassen en de waarden en normen van dat land aanvaarden. Niet meer of niet minder. Ze passen zich toch ook aan onze taal? Nu, we moeten niet alle daders over dezelfde (roze) kam scheren. Ook autochtone jongeren zijn niet vies van een beetje verbale agressie. Ik heb regelmatig stoere gastjes gezien die zonder schaamte het ‘J-woord’ naar iemand riepen.


Ik ben hier op mijn blog niet altijd lief geweest voor Falko. Ok, ik sta nog altijd niet achter hem, maar wil hem als voorbeeld gebruiken. Vrouwelijke homo’s hebben het nog het zwaarste van al te verduren. Waarom eigenlijk? Als je een vrouwelijke man op straat ziet lopen is er toch niemand die je verplicht om daar aandacht aan te besteden? Denk dan: “Leven en laten leven.” Niet: “toeken en doortoeken!”


In de krant stond dat we het meeste lachen met rosse mensen, West-Vlamingen… en homo’s. Dat er (flauwe) moppen bestaan, daar heb ik zeker niks op tegen. Ik lach zelf zelfs met die moppen. Maar agressie? Komaan! We are born this way, you know! Same DNA but born this way. Is dat nu zo moeilijk te begrijpen?


Voila! Ik had er nood aan. Ik wou dit even kwijt. Reacties zijn welkom, maar als ze niet zinnig zijn, hou ze dan liever voor jezelf. We moeten er gewoon bij stilstaan dat er hier in België ook nog veel werk aan de winkel is en dat is jammer.


Haters gonna love this!


xoxo